Bhaktapur levendige stad

 
We liggen rond  de klok van 10 in bed. Ik kan de slaap maar niet vatten. Wat is het hier een leven op straat....ik hoor een hond blaffen en twee tellen later krijgt deze antwoord van een andere  hond een straat verderop. Er klinkt geblaf van ook nog een derde en een vierde hond. Dan is het even stil....heel even maar, want opnieuw klinkt er geblaf door verschillende honden, in omliggende straten. Dan is er iemand die de kleine klok bij de tempel luidt,...kling, dan weer het hondengeblaf, dan weer iemand die een klok luidt kling....dan weer geblaf, weer afgewisseld met het luiden van een van de klokken..Dit gaat de hele nacht zo door.....
Ik ben blij als het eindelijk morgen is en ik op kan staan. Ik heb nauwelijks 4 uurtjes geslapen vannacht. Het voordeel is wel dat ik nu lekker vroeg op pad kan gaan en nog een paar mooie plaatjes kan schieten voordat we dit indrukwekkend stadje gaan verlaten. Samen met Dorette loop ik 's morgens om 7 uur de pleintjes nog een keer over en de smalle straatjes nogmaals door. Niet te geloven hoeveel bedrijvigheid hier al zo vroeg is. Er is al volop verse vis en verse groenten te krijgen. Deze winkeltjes zijn dus al heel vroeg open. Maar er zijn ook mensen die zich hier geen eigen winkeltje kunnen permitteren. Zij proberen hun verse groeten los op straat te verkopen, hetzij verspreid liggend op een doek, of hangend in plastic tassen aan een fiets of in zakken gestopt hangend aan een bakfiets of liggend op een handkar. We komen op dit vroege uur al meer medereizigers tegen. Wij zijn dus niet de enige die een slechte nachtrust hebben gehad. Bijna niemand heeft goed geslapen vannacht. Iedereen is wakker gehouden door blaffende honden en klingende klokken. Maar als je zo door de straten van dit eeuwenoude stadje loopt en de dagstart van de locals meemaakt, ben je dat al snel vergeten en denk je nog maar aan een ding en dat is..........foto's maken......Sylvia een van de medereizigers waar we deze vakantie veel mee optrekken noemt me al 'mammarazzi', hahaha,. Ik kan daar wel mee leven..
Het is even over achten als we gaan ontbijten en als we hiermee klaar zijn, kan ik het niet laten om toch nog een paar laatste plaatjes te schieten van deze unieke plek op deze aardbol. Bhaktapur, met je mooie tempels, mooie mensen, klingende klokken en blaffende honden, ik zal je nooit vergeten!
Gr, Ilma