Pokhara

03:22:28 8:10
Ik was vanmorgen om half zes wakker en dacht, wat hebben we gisteren toch weer een mooie dag gehad. Die pakt niemand meer van ons af.
Want na die flinke regen en onweersbui van gistermiddag, lachte het morgenzonnetje ons alweer uitnodigend toe. Na een goed verzorgd ontbijt bij de Lemon Tree, gaan we op zoek naar een taxi. We zijn vandaag met zijn vijven op pad en omdat de taxi's hier niet groot zijn, hebben we 2 taxi's nodig. We willen graag naar de Stupa de Boedha tempel bezoeken, die boven op een van de bergen bij het Pehwa meer ligt. We willen echter eerst naar het kleine Tibetaans dorp, de waterval en de grot, die op dezelfde route liggen. Na over de prijs onderhandeld te hebben, zetten de taxichauffeurs ons netjes bij het Tibetaans dorpje af en beloven te wachten totdat we er uitgekeken zijn. Het Tibetaans dorp is in 1961 opgericht en ontstaan uit een vluchtelingenkamp van Tibetanen die in 1959 gevlucht waren uit Tibet. Tibet werd in die tijd door de Chinezen bezet. Het lijkt er wel Valkenburg, maar dan op zijn Tibetaans-Napaleens. Je wordt overspoeld met souveniers winkeltjes waar iedereen dezelfde spulletjes aan de man probeert te brengen. Je hoort er constant: Namasté ( wat o.a. goedendag betekent) , madame, please come and visit my shop, we have nice  things for you....en ja hoor, wij laten ons er waarachtig een paar keer toe verleiden. Na wat souveniertjes te hebben gekocht vervolgen we onze weg naar de kleine waterval, en naar de grot. Als we de grot uitkomen is er een kleine hindoe tempel waar muziek en gezang vandaan komt. Mannen en vrouwen, maar ook kinderen zitten op de grond en zingen, maar het is voor ons niet te verstaan. Er wordt ook gedanst. Dorette trekt spontaan haar schoenen uit en gaat mee staan dansen. Net iets voor haar, hahaha. Kom Dorette, we moeten verder gaan. Onze taxichauffeurs staan hopelijk nog te wachten....ja hoor ze zijn er nog. Ze rijden ons verder...tot halverwege de berg waar de Stupa ligt. Het laatste stuk willen we graag lopend afleggen. We betalen beide taxichauffeurs de afgesproken prijs. 1000 Nepaleese Roepies (dat is nog geen 10 euro). Geen geld want ze hebben bijna 2 uur op ons staan wachten...
Zoals gezegd gaan we lopend verder. De zengende zon staat hoog aan de hemel. Wat een hitte....maar we klauteren verder. Dan zien we de witte Stupa, tekenend tegen een heldere blauwe hemel. Wat een plaatje. Voor een bezoek aan de stupa moeten we diverse traptredes op. Maar dan zien we dat er ook een weg linksaf leidt naar een punt vanwaar je uitzicht hebt op het Himalaya gebergte. We besluiten eerst naar links te gaan.  Boven aangekomen, hebben we een prachtig zicht op het meer en de omringende bergen en het stadje Pokahara. Het is gewoon sprookjesachtig, zo mooi. Alleen de hoge besneeuwde bergketen van de Himalaya kunnen we helaas niet zien, het is te heiig vandaag. Na even uitgerust en genoten te hebben van het prachtige uitzicht, lopen we verder richting de Stupa. Ook hier wapperen vlaggetjes door de wind en deze lijken ons welkom te heten. Bij de stupa  zijn 4 vergulden beelden van Boedha te zien. We rusten even uit op de groen weide voor de Stupa voordat we aan de aftocht beginnen. Het is heerlijk weer en we kiezen ervoor om niet via dezelfde weg als we gekomen zijn af te dalen, maar via het kronkelende, met grote en kleine keien gevormde bospad, dat ons naar het meer zal leiden. Deze afdaling koste mij heel wat inspanning en heeft ruim 1 uur in beslag genomen. Ik was dan ook erg blij dat ik beneden was en ik in een roeibootje kon stappen, die ons terug zou brengen naar de wandelpromenade bij het meer. Nu eerst een terrasje  pikken, daarna terug naar het hotel, ons even opfrissen en dan iets lekkers gaan eten. Dat hebben we na zo'n wandeling wel verdient.
We hebben heel wat voetstappen achtergelaten in Pokhara en haar omgeving. Het is vrijdagmorgen half acht als we de bus in stappen op weg naar ons volgende reisdoel: Nagarkot. 
Ben benieuwd wat deze 9 tot 10 uur durende busreis ons brengen zal.
Gr. Ilma