De treinreis naar Varanasi

12 maart 2015 - Varanasi, India


05:32:54 +4,5 uur
We zitten in de trein naar Varanassi maar daarover later meer.
Zoals eerder gezegd ben ik geen fort mens dus van het Rode Fort had ik me niet veel voorgesteld maar zoals het dan altijd gaat, is dat weer een van de dingen die indruk maken. Zoals ook dit mooie rode fort. Talloze foto's worden weer gemaakt en  stiekeme kiekjes van de mooie mensen die ook op terrein rondlopen. 
We kunnen gewoon niet stoppen met het spotten van mensen. Ze komen ook van over de hele wereld dus er zit altijd wel een mooi exemplaar bij. 
Na het bezoek aan het rode fort zijn we teruggereden naar het hotel en hebben ons opgefrist en hebben we het diner op het dakterras gehad van het ontbijtrestaurantje. Ilma en ik nemen beide een verschillend gerecht en proeven van elkaars bord. Klinkt heel raar maar dit is het eerste land en ik heb er toch al een paar bezocht, waar ik verschrikkelijk lekker kan eten. Ik verheug me zelfs elke avond op het diner en dat wil echt wel wat zeggen. 
Na het diner zijn we teruggelopen naar het hotel om te wachten voor vertrek naar het station.
Maar zoals gezegd, hierover later meer.
Groetjes
Dorette




We zijn terug in het hotel na zoals Dorette al schreef een heerlijke maaltijd. Nu is het wachten tot 21:30 u, want dan komt de bus ons halen om naar het station te gaan. Tenminste...dat was de planning...het loopt echter anders...Prahlad onze gids komt ons vertellen dat de trein 2 uur vertraging heeft, dus vertrek 23:30, aankomst in Varanasi 13:00 u, gaat hem niet worden. Nieuwe verwachte aankomsttijd 15:00 u. Niets aan te doen. We doden onze tijd met het spelen van het spelletje Hints. Lachen, gieren, brullen....wat hebben we een plezier gehad. 
Maar dan komt Prahlad met nieuwe info...de trein zal OOK niet om 23:30 u vertrekken. Uiteindelijk worden we om 1:00 's nachts opgehaald door de bus en rijden we in 10 minuten naar het station. Het is er een drukste van jewelste. Overal liggen buiten het station mensen onder dekens naast elkaar te slapen. Zijn het daklozen of zijn het mensen die net als wij al uren aan het wachten zijn op de trein? 
Snel doorlopen maar...niet denken...even verderop wordt een zwerver gepest door een paar jongetjes van een jaar of acht. Heel aangrijpend! De lucht op het perron is niet te harden. Het perron lijkt wel een openbaar urinoir. Ook nu niet verder denken. 
Het is inmiddels 2:00 uur geworden en we staan nog steeds op het perron te wachten op onze slaaptrein. Dan komt er 15 min later eindelijk een trein. Blijkt die niet voor ons te zijn, grgrgr... om 3:00 uur komt dan toch eindelijk onze trein het station binnen rijden, gelukkig!!! Als de trein om 3:30 vertrekt hebben we een vertraging van 4 uur opgelopen. We liggen met zijn vieren in een slaapcoupe, 2x 2 bedden boven elkaar, een roodachtig stoffig gordijn, scheidt onze slaapplaats van het gangpad. Dorette mag boven slapen. Ik lig beneden en probeer te gaan slapen. Ik krijg mijn draai maar niet...uiteindelijk val ik toch in een hele lichte slaap. 
Wat gaat deze treinreis ons brengen,. Wordt vervolgd......
Groetjes Ilma


Ik wordt bijna elk half uur wakker en om 7:00 uur heb ik echt de slaap uit. Ik schuif voorzichtig het gordijn een klein stukje opzij en zie dat het buiten al licht is. Ik ben bang dat ik ook maar iets mis van deze reis en pak mijn fotocamera uit de tas en zet hem alvast op scherp. Het is weer of ik naar een film zit te kijken....de mensen zijn hier voor dag en dauw op en het leven begint hier al vroeg op gang te komen.
Opeens rijdt de trein heel langzaam en dan staat hij stil. Wat er aan de hand is, geen idee. Ons compartiment staat stil voor een krottenwijk aan een klein stilstaand water, waar een varken zijn ochtendbad neemt, een moeder de was doet, de ander het water kookt en weer een ander de gebruikte schalen van eerder schoon maakt. Ik kijk mijn ogen uit en besef weer eens hoe rijk ik ben. Ik schaam me bijna. Waar maken wij ons in Nederland toch altijd druk over? Deze mensen hebben maar 1 doel als ze wakker worden, overleven, samen zijn met familie en er het beste van maken. Het is niet anders. Dan begint de trein weer te rijden en overbruggen we als snel de Heilige rivier van India, de Ganges. Ik zie er iemand in zwemmen en er varen een paar bootjes op. Verder is het er nog erg rustig. De andere 3 zijn inmiddels ook wakker geworden. Prahlad komt even goedemorgen wensen en zegt dat de verwachting is dat we vanmiddag rond de klok van half vijf/vijf uur in Varanasi zullen aankomen. Het programma van vanmiddag wordt daarom verschoven naar morgen. Goed idee Prahlad....
Ilma




08:54:20 +4,5 uur 
Ben net even met Manon een sigaretje gaan roken. Prahlad heeft ons gewezen hoe we de deur van de trein kunnen openen. Het was niet zo eenvoudig maar oefening baart kunst en we zijn er al heel handig in geworden. Manon houdt zich aan de ene handgreep en ik aan de andere handgreep vast. De trein heeft een behoorlijke snelheid en ik voel de wind tegen mijn gezicht. Het is een warme droge wind en het verdrijft de geur van de urine die door de wc deuren dringt. Ik zie geiten, varkens, koeien en mensen die her en der lopen of zitten en ze kijken naar de trein. Een vogel probeert met de trein mee te vliegen maar we rijden te snel voor hem en hij geeft het op. Wat me opvalt is dat het zo ontzettend groen is overal. Er wordt veel verbouwd op de akkers. Ik zie ook een klein schooltje waar de kinderen in uniform aan het spelen zijn op een stoffige binnenplaats. En ondanks dat de trein lawaai maakt is het bijna sereen buiten. Geen getoeter van auto's te horen. 
Manon en ik zeggen beiden niets (voor de eerste keer) en laten alles op ons inwerken. We hebben al zoveel gezien en ons voelsprieten zijn optimaal gespitst. 
Helaas het sigaretje is op en we sluiten de deur weer tot de volgende peukenpauze want het zal nog wel even duren voordat we in Varanasi aankomen.
Dorette


16:50:33 +4,5 uur
We zijn gedoucht, hebben gegeten en zijn bijna klaar om naar bed te gaan. Ja het is pas kwart over 9 hier, maar we zijn helemaal total loss. Ondanks dat ik een paar uurtjes heb geslapen in de trein ben ik toch moe.
Om 16:30 uur zijn we dus aangekomen met de trein en hebben er zeggen en schrijven een treinrit van 13 uur op zitten. Een hele trip maar ondanks dat ging het toch naar ons gevoel nog redelijk snel. 
We hebben ons goed kunnen onderhouden met de andere meiden uit duitsland en Sylvia. 
Nu is het eigenlijk echt tijd dat we proberen te gaan slapen want morgenvroeg om 05:30 uur moeten we weer paraat staan voor de volgende trip. Wat dat is laten we jullie morgen weer weten.
Voor nu, alvast welterusten allemaal en heel veel lieve groetjes uit Varanasi 
Ilma en Dorette 

Foto’s

4 Reacties

  1. Carla:
    12 maart 2015
    Bedankt voor dit mooie verhaal, en wat hebben jullie in een week al veel gezien en gedaan. Een genot om dit allemaal te lezen en een beetje mee te genieten.
  2. Miranca:
    13 maart 2015
    Hoi meiden

    Dit is nu een typisch India reisverhaal, wat een treinervaring, heel gaaf,
    en Ilma je hebt absoluut gelijk, wat zijn wij rijk en dat beseffen wij ons hier
    niet. Je moet zo iets hebben meegemaakt om te beseffen hoe goed wij het hebben. Maar ondanks alles denk ik ook dat de mensen daar gelukkig zijn op hun manier.
    Ik verheug me weer op jullie volgende verhaal.....
    liefs Miranca
  3. Simone:
    13 maart 2015
    Als je zulke dingen mee maakt besef je inderdaad dat wij niet mogen klagen. Ik zal niet meer mopperen als de trein een kwartiertje later is!
  4. Marij:
    15 maart 2015
    Kedenge deng, kedenge deng........oe oeoeoeoe.
    Kriegs waal vuul te zeen met zo'n trein reis.